Dobre pióro wieczne


Dobre pióro wieczne

Dobre pióro wieczne

Przyrząd zwany piórem jest to narzędzie do pisania lub kreślenia najczęściej kolorową cieczą np. atramentem. Najstarszą formą pióra był prawdopodobnie pędzelek stosowany do pisania przez Chińczyków od połowy I w. p.n.e.

Natomiast starożytni Egipcjanie ok. 300 lat p.n.e. stosowali odpowiednio przycięte kawałki grubej trzciny. Pierwsze wzmianki o piórze tulejowym znaleziono w pochodzących w VII w. pracach św. Izydora z Sewilii, jednak pióra wykonane z lotek ptaków znane i stosowane były już znacznie wcześniej. Zapewniały łatwość pisania i w pewnym stopniu kontrolę ilości rozprowadzanego atramentu. Pióra ptasie zastąpione zostały stalówkami i metalowymi piórami w połowie XIX w. Jeszcze inne pióra znaleziono w ruinach Pompei.

Wprowadzenie pierwszej wykonanej maszynowo stalówki ze stali przypisuje się J. Mitchelowi z Birmingham w Anglii w roku 1828. Dwa lata później angielski wynalazca J. Perry opracował bardziej elastyczną i giętką stalówkę – posiadająca okrągłe zagięcia po obu stronach, a także przecięcie po środku piszącej końcówki. Znacznie ułatwiało to rozprowadzanie atramentu.

Stalówkę zanurzano w kałamarzu z atramentem w celu uzupełnienia zasobu atramentu w stalówce. Niedogodność ciągłego zanurzania stalówki w atramencie została wyeliminowana w latach następnych poprzez opracowanie tzw. pióra wiecznego, czyli pióra ze zbiorniczkiem na atrament.

Natomiast zbiorniczek był połączony kanalikami ze stalówką.